نحوه اندازه گیری سختی آب
و محاسبه مقدار مناسب رزین جهت انتخاب سختی گیر رزینی دیگ های آب گرم و بخار
آب سخت چیست؟
آب سخت رایج ترین مشکل در موتورخانه ها می باشد . عامل اصلی ایجاد رسوب در دیگ های بخار و آبگرم ، مبدل های حرارتی و پکیج های زمینی و دیواری کیفیت آب و سختی آن می باشد . آب سخت حاوی مواد معدنی محلول در آب است که شامل کاتیون های دو ظرفیتی بوده که بی کربنات کلسیم و منیزیم بالاترین ترکیب را تشکیل می دهند. سختی را میشود از رسوب گذاری هایی که در کتری و سماور ایجاد می شوند مشاهده کرد. میزان کل سختی آب را با TH نشان می دهند که مخفف کلمه Total hardness می باشد.
لازم به ذکر است سختی آب به سختی دائم و سختی موقت تقسیم می شود.
یکی از خدمات تکنو تهویه عبارت است از سرویس و تعمیر انواع چیلرهای خانگی و صنعتی. جهت آشنایی بیشتر با این خدمات مطالعه مطالب زیر پیشنهاد می گردد:
سختی دائم آب
سختی دائم همان سختی غیرکربناتی (Noncarbonated Hardness) می باشد . و سختی دائم شامل سختی بدون نمک‌های بی کربناتی (مانند کلرید، سولفات و غیره) می‌باشد. جهت از بین بردن سختی دائم باید از روش هایی نظیر اسمز معکوس یاRO استفاده کرد.
سختی موقت
سختی موقت یا سختی کربناتی (carbonated Hardness) شامل بی کربنات کلسیم و منیزیم است و از تفاوت سختی کل (TH) و سختی دائم بدست می‌آید. عامل اصلی ایجاد رسوب در دیگ ها و پکیج ها ، همین سختی موقت می باشد . جهت حذف این سختی از آب ، از تجهیزاتی نظیر سختی گیرهای رزینی پایه سدیم یا پتاسیم استفاده می شود.
سختی آب چگونه اندازه گیری می شود؟
جهت اندازه گیری می توان از کیت های تست سختی کل که به وسیله بافر و بر اساس رنگ شاخص سختی را می سنجد ، استفاده کرد . این تجهیزات سختی را با واحد (PPM) یا یک در میلیون نشان می دهند. هر PPM برابر با یک میلی گرم در لیتر می باشد. هر 17.1 PPM سختی برابر با یک گرین در گالن (GPG) می باشد.
روش محاسبه مقدار سختی آب به گرین
جهت محاسبه به گرین ابتدا باید بوسیله کیت سختی گیر ، را اندازه گیری کرد . سپس مقدار به دست آمده را تقسیم بر 17.1 نمود . مقدار به دست امده میزان سختی آب به گرین در هر گالن می باشد. به عنوان مثال اگر سختی آب اندازه گیری شده 250 PPM باشد ، مقدار سختی به گرین 14.62 در هر گالن می باشد.
در ادامه و جهت آشنایی بیشتر با خدمات مربوط به دستگاه چیلر در تکنو تهویه، مطالب زیر را مطالعه نمایید:
انتخاب سختی گیر رزینی مناسب
در حالت ایده آل ، یک سختی گیر رزینی باید اندازه ای داشته باشد که کمتر از هر سه روز احیا نشود. (آب و نمک را هدر می دهد) و فاصله بین هر احیا نیز بیش از چهارده روز نباشد. (می تواند باعث از بین رفتن رزین شود) . هفت روز فاصله بین هر احیا بهترین بازه زمانی ممکن می باشد.
جهت انتخاب سختی گیر می بایست ابتدا مقدار آب مصرفی دیگ را در فاصله زمانی هفت روز به گالن محاسبه و در مقدار سختی کل آب ضرب نمود . سپس حاصل را به 17.1 تقسیم نمود
مثال :
به عنوان مثال مصرف آب یک دیگ 500 لیتر در ساعت و سختی آب 175 PPM می باشد. مقداری که باید در بازه هفت روز بین هر احیا حذف شود و همچنین مقدار رزین مورد نیاز را محاسبه نمایید.
500/3.78=132.2 gph
132.2*24=3172 gpd
3172*7=22204 گالن در هفت روز
22204*175=3,885,700
3,885,700 / 17.1=227233
مقدار سختی که باید در فاصله هفت روز هر احیا ، حذف شود 227233 گرین می باشد.
بر اساس استاندارد و بطور تقریبی ، طبق جدول الف که در زیر درج گردیده ، هر یک فوت مکعب رزین 25000 گرین سختی را حذف می کند که با تقسیم عدد 227233 به 25000 مشخص می شود که به 9 فوت مکعب رزین نیاز داریم.
باید توجه داشت که اگر فاصله زمانی بین هر احیا کمتر شود ، حجم رزین مورد نیاز نیز کم خواهد شد.
در صورت نیاز به تعمیرات و سرویس حرفه ایی و منصفانه موتورخانه و تجهیزات مربوطه میتوانید از این بخش نیز بازدید فرمایید:
جدول الف:
تیم فنی شرکت معتبر تکنو تهویه ، با دانش و تجربه سالیان دراز خود آماده ارائه خدمات مختلف فنی از جمله انواع سیستم های سختی گیر و ….. شما می باشد.خدمات ما با کیفیت مطلوب و قیمت مناسب به شما عرضه می شود.
با ما تماس بگیرید
جهت آشنایی بیشتر با سایر خدمات تکنو تهویه مطالب زیر را نیز مطالعه فرمایید:
جهت آموزش و کسب اطلاعات علمی در زمینه تهویه مطبوع میتوانید از لینک های زیر بازدید نمایید:
